دوست ما آقای علی آرش خلخانی غزل زیبایی را دروصف زادگاهش خلخان به نشانی تارنگار (اشکاشم خانه ی فرهنگ ) فرستاده بودند . که ما ضمن ارج گذاشتن به احساس آن جناب عالی قسمت های ازغزل ارسالی شان را به دست نشر می سپاریم و این که نتوانستیم تمام این غزل رابنا به دلایلی نشرکنیم از ایشان عذر میخواهیم که قبلا نیز موضوع را به آگاهی شان تقدیم نموده بودیم.
خـــــــــلــــخــــان
جمــــله زیباک فقط خلخــــــــــان زیبا دارد
مردم خــــــــــوب درست و همه مــرزادارد
عید فـــــرخنده نوروز چو تجلیــــــــــل کنند
فخـــــر آنرا همه این مــــــــــردم دانا دارد
روزگاو کشتــــــــن عیــــد سرسال شمسی
چه تمــــاشای عجیبــــــــــی همه پرپا دارد
از برای سبـق و دانش و علم آمــــــــــوزی
هرجـــــوانش هـــــمت سرکش و والا دارد
به جــز ازچند نفــــــــــر آدم منحوس دیگر
همگی مــردم اش اخــــــــــلاق پذیرا دارد
گرنظر به رخ هــــــــر آدم این قــــریه کنی
آیت مهــــر و وفا جمله به سیمــــــــــا دارد
از دبستــــــــــان خرد گوی که هردهقانش
مدرک علــــــــــمی دانشگه دنیـــــــــا دارد
مردمانش همه در مجــــلس روحان خویش
قصه از مـــــولوی و ناصر وسینــــــــــادارد
همـــــــگان مقدم آزادی و آبــــــــــادی را
طــــــــــلب از مرحمت درگه مـــــــولا دارد
زنده بادا همــــــــــه این مـــــردم آزاده ما
که دراین قـریه سکونتــــــــــگه و ماوا دارد
علی آرش خلخانی
