پاییز ازاشکاشم
گــــو هــــر ا مــــــید
قــا مـت سیـم تن با غ نها نم هو س ا ســـــــت
یک سخن سنج ترا ز وی زما نم هو س ا ست
به تنـــــــوردل من چــــــــوب سخن میسوزد
لخت بریان جگر، برسر خوانم هوس است
یک جهــــان گفتـنی ا م مفت به غمخانه بسوخـــــت
سا یل نکته گد ای لب نا نم هو س ا ســــــــت
ز ا د ه ای فکـــــر خیـــا لـــم شــــده ا زمـــاد ر، لال
دا یه ای نرم د ل کو د ک جا نــــم هو س ا ســــت
و صــف لعـــل لبی و قا مـــت ر عـــنا چــه کنـــــــم
غــــر ق مــو ج سخنـم ، د ر کلا مم هـــو س ا ســـت
نپـــــــــذ یر م گهــــر صا حب سیــم و زر و ملـــک
سنگی ا ز کوچه و صحرا ی غلا مم هو س ا ست
نخــــــرم نکتـــــه ا ی با زا ر دلا لان سـخــــن
برگ معنی ز گلســــتا ن کلا مم هــــــو س ا ســـت
مـعـنــــی یــی را ز د لــــم زو د هـــــو ید ا نکـنـــم
پخـتن میــــوه ای ا ســـرا رنهــا نم هـــو س ا ست
ا شـــــکا شــــــم
9 / د لـــو / 1377
